Mijn ” Viv” is echt een tophondje !
Gisteren met drie honden op jacht geweest naar Rethel in Frankrijk.
Remy heeft Rosy voor gejaagd en dat ging heel goed.
Rosy kent haar werk en geniet er ook van.
Voor de eerste keer mocht Viv mee op jacht, samen met Treesje.
Ik was heel zenuwachtig omdat ik niet wist of Viv wild zou ophalen, en vooral zij kent ook niet de schoten van een jachtgeweer.
Bij de eerste track zat ze naast mijn been terwijl Treesje het werk deed.
De vele geweerschoten deden haar niks en ze zat ook heel rustig te genieten.
Bij de tweede track vielen er patrijzen op een veld die gemakkelijk te apporteren waren en dat was mijn kans om Viv te sturen.
Ze stormde er op af, zonder twijfel nam ze de patrijs op en kwam naar mij toe gelopen.
Een ongelooflijk goed gevoel.
MAAR DAN !
Er was een patrijs licht gevleugeld die ging lopen voordat Viv hem kon apporteren.
Viv remde af en kwam terug leeg binnen.
Direct Treesje gestuurd want de patrijs zou anders sterven omdat hij gekwetst was aan zijn vleugel.
Waarom wilde Viv die lopende patrijs niet pakken ?
Alles in mijn hoofd begon te werken.
Terwijl dit voorval zich voor de tweede keer voor deed met een gekwetste fazant wist ik ineens de oplossing.
Vaak mogen de kippen op de losloopweide van de honden , ze kijkt naar de kippen maar mag er niks aan doen.
Dus keek ze ook naar de fazant op dezelfde manier als ze naar de kippen kijkt.
Als ze van mij het bevel kreeg van “vast” kwam ze ook met het gekwetst wild binnen.
Ze heeft het verder super goed gedaan!
Met drie honden uitgeput thuis gekomen, maar vandaag hadden ze alle drie weer evenveel energie als we naar het bos vertrokken.
Nu fazanten en patrijzen schoon maken om een lekkere maaltijd te kunnen klaar maken.