Met de trein naar Blankenberge.
Samen met Anneke een leuke sportieve vakantie.
Ook met de boot of wachten aan de winkel was voor Treesje geen probleem.
Ze is zelfs 2 keer mee geweest naar een voorstelling in het witte paard.
De enige hond die mee mocht omdat ze niet blaften en mooi naast mijn stoel bleef liggen.
Onder de pauze konden de mensen niet van haar lichaam blijven.
Iedereen wou ze maar knuffelen totdat Trees het niet meer leuk vond.
Mijn fysiek is ook in orde.
Ik wist niet dat ik nog 20 km per dag kon wandelen.
Met gevolg een grote blaar en mijn schoenen letterlijk kapot gelopen.
Die blaar kon mij niet tegen houden om nog grote wandelingen te doen.
Anneke kon die zo mooi uitstippelen dat ik veel te nieuwsgierig was naar de volgende wandeling.
